|
||||||||
|
Nosax Noclar is de naam van het duo Bastien Weeger en Julien Stella, Bastien speelt saxofoon en klarinet en Julien klarinet en basklarinet. Met hun project Nosax Noclar hebben ze de draagwijdte behoorlijk onderschat, elk stuk, elk repertoire vormt een mogelijkheid om de kunst van de dialoog te exploreren in de vorm van een duet. De twee blazers wervelen rond om elkaar te begeleiden. Hun eerste album Kahmsïn was geïnspireerd op Keltische muziek en Berber en Balkan muziektradities vermengd met hun eigen inbreng. Ook op hun tweede album “Rëd Sisters” is er sprake van wereldmuziek, roots met name die van Armenië Het album gaat van start met het nummer “Bomí”, een vrolijk springerig muziekje met duidelijke wortels uit de Balkan, Bastien is hier te horen op de altsaxofoon en Julien op de basklarinet en gewone klarinet. Het is een genot om te horen op welke manier de twee muzikaal om elkaar heen dansen. In “66 de 36” horen we Bastien op sopraansax, het is een razend snel nummer dat ook uiterst kort duurt. In “Bleuet” gaat het tempo weer omlaag en horen we min of meer gedragen samenspel van klarinet en basklarinet, de fraaie klanken van beide klarinetten zorgen voor een spannend duet zonder een duel te worden. Sopraansax en basklarinet zorgen voor een fraai contrast in het nummer “Maja Yoka” een sonoor ritme van de klarinet met jubelend spel van de sopraan, aanstekelijke muziek. In “One for Djivan G.”, opgedragen aan Djivan Gasparyan (1928- 2021) een beroemde speler van de duduk uit Armenië, de melodie is een Armeense traditional. Hij nam op met het Kronos Quartet en de Los Angeles Philharmonic en speelde o.a. met Sting en Peter Gabriel. In “Promotion” is er een gastrol voor Thomas Gruselle op trombone die het geluid veel voller maakt, hij had van mij op meer nummers mogen meespelen, zonder meer het sterkste nummer op dit album. Het stemmige “Mulino Mio” sluit dit verrassende en leuke album af. Jan van Leersum.
|